Μεγάλες ροκ συναυλίες στην Ελλάδα.

Ιδού, σε φωτογραφίες, μερικές από τις κυριότερες συναυλίες ξένων συγκροτημάτων στην Ελλάδα, την δεκαετία του 80. Ξεχωριστη μνεία πρέπει να γίνει (σε κάποιο άλλο ποστ) για το επεισοδιακό Rοck in Athens Festival που έγινε στο Παναθηναικό στάδιο το 1985, με την συμμετοχή πολλών συγκροτημάτων. Προσωπικά, από τις παρακάτω συναυλίες παρακολούθησα μόνο αυτή του Stevie Wonder στη Ν.Σμύρνη το 1989, από...μια ταράτσα δίπλα στο γήπεδο του Πανιωνίου. Θυμάμαι πολύ καλά, ότι είχα συγκλονιστεί από την φωνή του!...Μέχρι που ήρθε ο διαχειριστής και μας κατέβασε όλους κάτω....

Cure 30/5/89 Γήπεδο Ν. Φιλαδέλφειας

Pink Floyd 31/5/89 OAKA

Stevie Wonder 3/6/89 Γήπεδο Ν. Σμύρνης

Nick Cave 3/5/89 Club Ρόδον

Eric Clapton 30/1/84 Γήπεδο Σπόρτινγκ

Dire Straits 6/5/85 Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας

Clash 23/7/85 Rock in Athens, Παναθηναικό στάδιο

Συναυλία Διεθνούς Αμνηστίας 3/10/88 ΟΑΚΑ

Rory Gallagher 10/9/81 Γήπεδο Ν. Φιλαδέλφειας

Police 31/3/80 Γήπεδο Σπόρτινγκ

Πηγή : Περιοδικό Ποπ και Ροκ.

Διαφημίσεις...

Πριν καιρό είχα κατεβάσει ένα αρχείο dvix με 3-4 επεισόδια κινουμένων σχεδίων της σειράς Getta Robot.
Το συγκεκριμένο αρχείο είχε προκύψει απο rip μιας βιντεοκασσέτας...
Πριν ξεκινήσουν τα επισόδια, υπήρχαν 3 διαφημίσεις..
Πλυντήριο ρούχων Indesit με την τεχνολογία του 2000!
Τηλέφωνο Sanyo. Όχι ένα απλό τηλέφωνο αλλά ένα από τα επτά θαύματα!
Και τέλος τα νέα υπερσύγχρονα Βίντεο της Sanyo, που παίζουν όλων των ειδών τις βιντεοκασσέτες!!

Για τα μάτια σας μόνο!

Καληνύχτα Παρασκευούλα...

(ανα)Δημοσιεύω ένα χμμμ μάλλον λίγο άσχετο άρθρο γιατί δεν βλέπω και πολύ κινητικότητα τελευταία... :p

Το μόνο ίσως που θυμίζει 80's -εκτός από την Παρασκευούλα και τον λατρεμένο Ρούχλα- είναι ο παμπάλαιος φούρνος μου..!

Φιλιά!

Κανένας φούρνος θα γκρεμίστηκε...

Σηκώθηκα σχετικά νωρίς και χωρίς τον Ρούχλα να βουίζει μες στα αφτιά μου... (Δεν το συνηθίζω) Καλό σημάδι σκέφτηκα. Η μέρα μου φάνηκε καλή και είχα αρκετό χρόνο να πεταχτώ μέχρι την λαϊκή να χτυπήσω κανένα φρέσκο ψαράκι, κανένα ζαρζαβατικό, φρουτάκια, λουλουδάκια και τα ρέστα. Στην επιστροφή είχα ακόμα αρκετό χρόνο. Ανοίγω λαπ τοπ, βάζω μουσικούλα, κάνω καφέ. Εεε δεν το ψήνω κι εκείνο το ψαράκι να είναι έτοιμο όταν γυρίσω από την δουλειά που ούτως ή άλλως θα λυσσάω από την πείνα; (Επίσης δεν το συνηθίζω να μαγειρεύω πριν πεινάσω) Αλατάκι, πιπεράκι, ριγανάκι, λαδάκι και στο φούρνο. Όμορφα κι απλά. Το λεμόνι ο καθένας στο πιάτο του και όσο θέλει. Το κοίταξα και δύο φορές καθώς ψηνόταν, στο τέλος μου φάνηκε ότι έγινε καλό. Έσβησα τον φούρνο, είχα ακόμα τέταρτο (το πολύ) για να φύγω. Ανοίγω να δω και λίγο το Ναταλάκι (αυτο το συνηθίζω :p), αράζω στον καναπέ και ξαφνικά ΜΠΑΜ... Μίνι έκρηξη στην κουζίνα. Τι να δω; Ο φούρνος είχε κάνει την επανάσταση του και το εξωτερικό του τζάμι κείτονταν στο πάτωμα σκορπισμένο σε χιλιάδες μικροσκοπικά κυβάκια. Έτσι ξαφνικά και στα καλά του καθουμένου. Χωρίς να είναι σε λειτουργία, χωρίς να τον κακομεταχειριστεί κανείς. Έσπασε και πάει. Και για του λόγου το αληθές...

Τα μεγαλύτερα κομμάτια είναι αυτά που έμειναν πάνω στον φούρνο και τα έβγαλα μετά με το χέρι...

Ακόμα και τώρα (έχουν περάσει αρκετές ώρες, το ψάρι έχει φαγωθεί, το επιδόρπιο, δεύτερος καφές) βλέπω στην λεκάνη το σπασμένο τζάμι, γελάω κι απορώ... Τι στην ευχή;

Υ.Γ. μήπως δεν κάνω καλά που χρησιμοποιώ παιδικές μνήμες στο ξυπνητήρι μου;;;

Καλό Σαββατοκύριακο._