Κολλημένος με τα 80's;;;

Κλείστε τα μάτια σας τώρα και ανεβείτε στην χρονομηχανή, για ένα μικρό ταξίδι πίσω στο χρόνο, τότε που ο ουρανός ήταν καταγάλανος, που μεσουρανούσε το pacman και το space invaders, τo spectrum zx και το Atari 2600, τα ουφάδικα, το 50άρι παπί Honda, οι αφιερώσεις στο ραδιόφωνο για "όλες τις πονεμένες ψυχές", τα πάρτυ στην βεράντα της γιαγιάς με βυσσινάδα, πορτοκαλάδες και σκάκι, οι τσουκνίδες και οι μολόχες στα διπλανά οικόπεδα, οι κιτς καρέκλες στις καφετέριες, η βελόνα του πικ-απ να παίζει ξανά και ξανά το big in Japan και να σου τρυπάει την ραχοκοκαλιά, η ατελείωτη μπάλα και τα "μήλα" στο δρόμο, τα σημάδια που άφησαν οι πέτρες που βάζαμε για δοκάρια στην ασφαλτο, τα πληγωμένα μας γόνατα, οι ελιές στη γειτονιά που πάνω σκαλίζαμε με μαχαιράκι "Duran Duran", τα all-stars και τα μποτάκια adidas, η Barbie και ο Kent, το Galactica και το Buck Rogers, τα ντραμς "κατσαρολικά", τα ραντεβού στη γωνία με άρωμα Tosca , ο κύβος του Ρούμπικ, τα γιο-γιο, το ηλεκτρονικό ρολογάκι χειρός Casio, οι φάρσες στο τηλέφωνο, τα φυσοκάλαμα, τα αμάνικα μπλουζάκια, τα "μπρίκια" όπως λέγαμε αυτούς που χόρευαν break dance, οι ντίσκο βραδυές στο πλοίο για Κρήτη τα Καλοκαίρια, οι κασσετούλες με τα Hits, τα slow που χορεύαμε στα πάρτυ, οι αφίσες απο την "Μανίνα" και την "Κατερίνα", τα συγκροτήματα που πάντα περιμέναμε και ποτέ δεν ερχόντουσαν, τα περικάρπια με τα καρφάκια, τα φτηνά skateboards απο το παιχνιδάδικο της γειτονιάς, ο μπαμπάς που κάπνιζε άσσο φίλτρο, το καθημερινό κουδούνισμα απο τους φίλους "για να κατέβουμε" για παιχνίδι ( “Άντε ρε θα κατεβείτεεε;” ), οι Φατμέ, ο Σιδηρόπουλος και οι αδελφοί Κατσιμίχα, τα σταυρόλεξα "για δυνατούς λυτές" της γιαγιάς, το "κουβαδάκι" μας -ενα Austin Morris- που μας ταξίδεψε οικογενειακώς σε όλη την Ελλάδα, οι μεγαλύτεροι απο μας που τους θαυμάζαμε σαν ήρωες, οι κοπέλες που μας άρεσαν και ποτέ δεν τολμήσαμε να τις μιλήσουμε, και πάνω απ ολα το όραμα και τα όνειρα που είχαμε..., ουφ.. (και ααχ..)