Εικόνες από την Δεκαετία του 1980.
Εκεί όπου ο Ιντιάνα Τζόουνς βρήκε τον Σταμάτη Γαρδέλη και οι Θάντερκατς τον Πίκο Απίκο.
Όταν άκουγες παιδικές φωνές σε δρόμους, τα ποδήλατα είχαν την τιμητική τους και όλοι εμείς που γεννηθήκαμε στην δεκαετία του 1970, ανακαλύπταμε έναν καινούργιο κόσμο.
13.10.08
ΕΙΚΟΝΕΣ ...
Λένε μια εικόνα χίλιες λέξεις, το πιστεύω. Φαίνεται ότι το πιστεύει και ο φίλος Λάκων, που κάπου εδώ γύρω χρονίζει στην μπλογκόσφαιρα, και που μου έστειλε ένα απίστευτο mail με φωτογραφίες εποχής.
Μόνο και μονο για το Ροκ ιν Αθενς η Μελίνα ειναι θεά! Εγώ βέβαια δεν το πρόλαβα αλλά μου έχει πει η ξαδερφη μου ιστορίες!!! Η πρώτη μου φαίνεται πρέπει να είναι το 1985 όταν ο Ανδρέας καθάρισε τον Καραμανλη και δεν του επετρεψε να κάνει 2η θητεία σαν πρόεδρος της Δημοκρατίας. Μπορεί να κάνω λάθος βέβαια!!
Απίστευτες εποχές. Όλα τα τότε γεγονότα ακόμα και τα δυσάρεστα έχουν χαραχτεί στο μυαλό μου. Σήμερα τα πάντα περνούν γρήγορα χωρίς να μένει τίποτα. Οι ασήμαντες εποχές φαίνεται πως δεν μας σημαδεύουν. Όσο υπερβολή και κιτς να υπήρχε τότε θα θυμάμαι τα πάντα με νοσταλγία.
Τα σχόλια δικά σας!!!
6 σχόλια:
Χα!
Η πρώτη φωτογραφία αληθινή είναι?
Δεν την θυμάμαι καθόλου..
Η τελευταία είναι...δυστυχώς!
Όσο για το Rock in Athens 85...θα θέλαμε να τους ξαναέχουμε και σήμερα...
Καλησπέρα!
πολύ καλός!
κι εγώ έχω απορία με τη πρώτη φώτο...
Μόνο και μονο για το Ροκ ιν Αθενς η Μελίνα ειναι θεά! Εγώ βέβαια δεν το πρόλαβα αλλά μου έχει πει η ξαδερφη μου ιστορίες!!!
Η πρώτη μου φαίνεται πρέπει να είναι το 1985 όταν ο Ανδρέας καθάρισε τον Καραμανλη και δεν του επετρεψε να κάνει 2η θητεία σαν πρόεδρος της Δημοκρατίας. Μπορεί να κάνω λάθος βέβαια!!
Μπράβο ρε Παύλο
Στάθη ήταν πριν τον καθαρίσει στεγνο, χιχιχι
Απίστευτη πάντως είναι
Απίστευτη η πρώτη φωτο!
Για το Rock in Athens νομίζω πρόσφατα έκανε αφιέρωμα η εκπομπή "Η μηχανή του χρόνου" στην τηλεόραση.
Απίστευτες εποχές. Όλα τα τότε γεγονότα ακόμα και τα δυσάρεστα έχουν χαραχτεί στο μυαλό μου.
Σήμερα τα πάντα περνούν γρήγορα χωρίς να μένει τίποτα.
Οι ασήμαντες εποχές φαίνεται πως δεν μας σημαδεύουν.
Όσο υπερβολή και κιτς να υπήρχε τότε θα θυμάμαι τα πάντα με νοσταλγία.
Δημοσίευση σχολίου