12.3.09

Ο Amstrad CPC 6128, η Amiga 500 και ο Πετρόπουλος



Εγώ ήμουν αυτός, κάποτε. Ναι, αυτός με τον Amstrad 6128.

1986. Όταν αγοράσαμε τον Amstrad 6128 με την πράσινη οθόνη, έγινα ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος πάνω σ΄αυτόν τον πλανήτη. Ήταν ανώτερος και από αυτόν τον μισητό commodore 64, για τον οποίο τόσο υπερηφανευόταν, ο συμμαθητής μου ο Πετρόπουλος που ήταν Ελληνοαμερικάνος και είχε πάντα τα τελευταία gadgets και παιχνίδια και την καλύτερη συλλογή από ομάδες subbuteo...


Όμως τώρα, ήμουν εγώ, ένα βήμα πιό μπροστά (ναι!..), με ένα μηχάνημα που είχε 128 kb μνήμη RAM, 4 MHz ταχύτητα, 20MB σκληρό δίσκο και ενσωματωμένο floppy disc drive στο πληκτρολόγιο! Φυσικά, τότε οι υπολογιστές δεν είχανε καν windows και όλες οι εργασίες γίνονταν με εντολές σε ένα περιβάλλον dos. Για παράδειγμα, για να τρέξεις ένα παιχνίδι πληκτρολογούσες

Run "Arkanoid"




Να μιλήσω και για τα παιχνίδια του Amstrad;; Xevious, Renegade, Wonder Boy, Commando, Arkanoid, 1942, Rick Dangerous και δεν συμμαζεύεται. Τα μπλιπ-μπλιπ ακούγονταν σαν κελάηδισμα στ' αυτιά μου και δεν ξεκόλλαγα από την οθόνη μέχρι να καζζζαντήσω σαν ζαλισμένο κοτόπουλο...
















Η ευτυχία μου κράτησε μέχρι να βγει η Amiga 500... Tότε έγινα ο πιο δυστυχισμένος άνθρωπος στον πλανήτη. Αγόραζα το περιοδικό Pixel και έβλεπα τα γραφικά της και έλιωνα. Κοιμόμουν με τα Pixel κάτω απ΄το μαξιλάρι μου και έγραφα πάνω στο θρανίο, στο σχολείο, μηνύματα όπως I love you Amiga.



Ήμουν εντελώς καψούρης, έπρεπε πλέον να το παραδεχτώ. Ώσπου μια θρυλική μέρα, ο πατέρας μου αποφασίζει να μας την πάρει. Όλο το προηγούμενο βράδυ δεν μπόρεσα να κοιμηθώ καθόλου από την αγωνία μου.



Φτάνουμε στο μαγαζί με τους υπολογιστές και μόλις ο πατέρας μου ακούει την τιμή, λέει "Μα..δεν υπάρχει τίποτα άλλο πιο φτηνό;..."


Τίποτα άλλο;;!!.. Τίποτα άλλο;;;;!!!!......


Τα όνειρα μου γκρεμίστηκαν μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα...


Τελικά δεν την πήραμε γιατί δεν φτάναν τα λεφτά. Ο Πετρόπουλος όμως την είχε πάρει ήδη και όποτε πέρναγα κάτω απ' το σπίτι του, κοίταζα προς το δωμάτιό του με λάγνο βλέμμα και σκεφτόμουν, πω πω, εκεί πάνω υπάρχει μια AMIGA 500......


Έτσι αρκέστηκα στις διηγήσεις του, για τα σενάρια των games που έπαιζε και εγώ τον έβλεπα και ξεροστάλιαζα, καθώς γυρνούσαμε απ' το παλιοσχολείο. Άσε που φορούσε και ένα απίθανο ηλεκτρονικό ρολόι casio που έκανε και μαθηματικές πράξεις...Άσε που η ομάδα του οι Firestones μας νίκαγε μονίμως στην μπάλα...Τρώγαμε και γκολ και ξύλο...


Αχ, τι δύσκολα που είναι τα παιδικά χρόνια....

19 σχόλια:

Greek Rider είπε...

Κατ' αρχήν συγχαρητήρια για το blog σου!!

Είσαι σίγουρος ότι ο Amstrad 6128 είχε 20 ΜΒ σκληρό δίσκο; Τέτοιους σκληρούς είχαν οι 8086 ΙΒΜ compatible.

Να πω κάτι για την ιστορία: Αν θυμάσαι εκείνη την εποχή υπήρχαν πολλά πρότυπα home computers (Amstrad, spectrum, commodore, atari, amiga κτλ) που το κάθε ένα ήθελε τα δικά του προγράμματα και δεν έτρεχε ο ένας τα προγράμματα του άλλου!

Οι Ιάπωνες λοιπόν σκέφτηκαν και έφτιαξαν ένα πρότυπο που το ονόμασαν MSX πάνω στο οποίο όλες οι γιαπωνέζικες εταιρείες έφτιαχναν home computers και είχαν καλύτερα γραφικά από amstrad, κάπου μεταξύ commodore και amiga και έπαιζαν όλα τα ίδια προγράμματα!

Jordan είπε...

Καταρχην ευχαριστώ αλλα βεβαια στο blog αυτο γραφουν 18 ατομα, δεν ειναι δικο μου. Ο ιδρυτης ειναι ο ST (stathis957.blogspot.com) , έτσι, για να αποδώσω τα εύσημα :-)

Για την ασυμβατοτητα μεταξυ home computers οπως τα λεγαν τοτε, ναι, θυμαμαι πολυ καλα... Τραγωδια!

Εγω παντως απο αδημονια ειχα αγορασει δεκαδες παιχνιδια για Amiga πριν αγορασω Amiga και τελικα εμεινα με τις δισκετες μονο... :-)

geokalp είπε...

καλησπέρα στους φίλους!

Jordan απίθανο το ποστ - τολμώ να σημειώσω ότι είναι από τα καλύτερά σου! Ίσως είναι η φώτο που μου το έφτιαξε έτσι στο μυαλό μου...

λοιπόν, κι εμένα μου τα γκρέμισε ο Amiga 500 όλα... ο amstrad 1512 (μας) του Alan Sugar δεν άντεξε επίσης...

τι εποχές...

Moloch είπε...

Εγώ είχα τον C64, όχι με cartridge αλλά με κασέτα. Το loading των 20 λεπτών με έκανε πιο υπομονετικό άνθρωπο... Καλημέρα!

Jordan είπε...

χα χα Γιωργο παλιοσειρα κι εσυ!Το αμστραντακι παντως μετανιωσα που το ειχα πουλησει. Θυμαμαι και την τιμη 50.000 δρχ το '91 οταν ηδη ειχε σταματησει η παραγωγη του..

Moloch, τα ιδια κι εδω, με το spectrum zx που ειχε ενας φιλος μου... Τον συνεδεε με κανονικο κασσετοφωνο.Εχεις παρατηρησει οτι τωρα δεν εχουμε υπομονη να περιμενουμε ουτε 20 δευτερολετα;..

Cybergoulion είπε...

Εγώ το δικό μου το έχω ακόμη, αν και υποθέτω θα έχει αποκτήσει και mouse πλέον εκεί που βρίσκεται (πραγματικό). Όσο για το σκληρό δίσκο, άν είχες 20gb εκείνη την εποχή δεν είχες κανένα λόγο να ζηλεύεις τον Πετρόπουλο, θα είχες χώρο να βάλεις μέσα ότιδήποτε γράφηκε ποτέ για τον Amstrad και θα σου είχε μείνει και για μερικές εγκυκλοπαίδειες!
Βασικά ξέρω μερικά διαστημόπλοια σειρών της εποχής τα οποία θα σου την έπεφταν για να τον πάρουν!

Rami είπε...

"Run Bball"

Τρελά χρόνια!

Εγώ δυστυχώς αρκετά αργότερα είχα μόνο ένα ατάρι 2600 το οποίο συνέδεα στην τηλεόραση και έπαιζα με cartridges. Φίλοι είχαν τον 6128 και commodore 64 (έγχρωμο με κασέτα) και την βγάζαμε στα σπίτια τους...

Κώστας είπε...

Τι κόλλημα είχαμε φάει με αυτό το Renegade...

Πολύ καλό post...

Jordan είπε...

cybergoulion, χεχε εχεις πλακα.

rami, πω, φιλε, το αταρακι ειναι ενα κεφαλαιο απο μονο του...

Κωστα, τρελλο hit της εποχης το renegade, πολυ ξυλο!..

Παρατηρήτηριο Πυλαίας είπε...

Τρομερο πόστ ρε Τζόρνταν!!!!!! Τι να πω!! Εγώ είχα CPC464 με κασέττα και ονειρευόμουν όχι μόνο την θεά Αμίγκα αλλά και τον 6128!!!!!!!

128 κιλομπαιτ σκληρο είχαν ρε!

Παρατηρήτηριο Πυλαίας είπε...

η δική μου εμπειρία!

Jordan είπε...

Γεια σου Σταθακο!Να δεις που σε μερικα χρονια θα ψαχνουμε ν αγορασουμε εκεινα τα μοντελα σαν αντικες με συλλεκτικη αξια.

Παρατηρήτηριο Πυλαίας είπε...

Ιορδάνη είχα διαβάσει πριν καναδυο χρόνια ότι κάποιος πούλησε ενάν Spectrum 32 5.000 λίρες! Αρκεί να δουλεύει!

suncitizen είπε...

Μάλιστα,
κάπως έτσι γεννήθηκε η λογική του υπερκαταναλωτισμού που οδήγησε στην οικονομική κρίση που ζούμε.
Ολο και πιο πολλά έξοδα για όλο και πιο περιττές ανάγκες...
Προσωπικά είχα τον Spectrum 48K και θυμάμαι ότι έβαζα κασέτες για να παίξω παιχνίδια...

ekptwtos είπε...

EΙΣΑΙ ΦΟΒΕΡΟΣ!!ΤΙ ΜΟΥ ΘΥΜΙΣΕΣ!

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα,
Ο Amstrad 6128 δεν είχε σκληρό δίσκο. Είχα και εγώ από το 1987 με έγχρωμη οθόνη αν και ζητούσα από τον πατέρα μου να μου αγοράσει από πιο μικρός, από την ηλικία των 4 ετών (τότε ζητούσα Spectrum!). Ο πατέρας μου ο κακόμοιρος με αγαπούσε πολύ και μου αγόρασε λίγο πριν κλείσω τα 8 χρόνια με πολλές οικονομικές θυσίες! Ως προς τον Amstrad, Spectrum, C64 υπήρχαν πολλές "πατέντες" από μικρές εταιρείες και ερασιτέχνες ηλεκτρονικούς, αλλά εκείνη την εποχή η αγορά σκληρού δίσκου ήταν απαγορευτική και ακόμα και οι IBM συμβατοί (τότε υπήρχε ο γίγαντας IBM και οι υπόλοιποι λέγονταν συμβατοί, compatibles!!!) δεν είχαν ως standard. Μάγκες και μαγκίτισες, θυμάμαι παιδάκι ακόμα να φορτώνω DOS από δισκέτες σε μηχανάκι με 80x86 επεξεργαστή και μετά από άλλη δισκέτα να φορτώνω GWBasic ή QBasic!!! Τι ωραίες εποχές. Τότε μάθαινες assembly και δούλευες με ένα "γυμνό" μηχάνημα (είτε μιλάμε για Amstrad είτε συμβατούς IBM είτε για άλλα μηχανάκια). Τώρα δεν μπορείς να κάνεις τίποτα αν δεν έχεις ένα τεράστιο λειτουργικό από κάτω. Έχω ακόμα τον Amstrad αλλά θέλει αλλαγή όχι μόνο η ελαστική ταινία του drive αλλά ολόκληρο το drive. Επίσης έχω έναν 486 κάπου καταχωνιασμένο! Α ρε αθάνατα '80s και early '90s!!! Τώρα όλα είναι σκατά! Χαιρετώ μάγκες!!!

Ανώνυμος είπε...

ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΠΑΙΔΙΑ ΤΥΧΑΙΑ EΠΕΣΑ ΣΤΟ BLOG ΚΑΘΟΣ ΕΨΑΧΝΑ ΝΑ ΒΡΩ ΜΠΑΤΑΡΙΕΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΑΚΗ Sharp EL-506H TOY 1981 ΑΛΛΕΣ ΕΠΟΧΕΣ...ΝΑ ΠΑΙΖΑΜΕ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑ NEMESIS ME TON AMSTRAD... ΝΑ ΓΡΑΦΑΜΕ ΚΑΙ ΚΑΝΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑΚΗ ΣΤΗΝ BASIC ME CALLS &BB18... ME TA 360KB FLOPPY 3"...

Γιάννης είπε...

Πω πω, φίλε τι μου θύμισες.. Λες και έγραφες για τις δικές μου αναμνήσεις! :-))))
Η διαφορά μου με σένα πάντως είναι ότι αντί να περιμένω τον μπαμπά μου να μου πάρει την amiga, έκανα για κανα 6μηνο τον "πειρατή" έβγαλα τα φράγκα και την πήρα μόνος μου! Θυμάμαι πάντως ότι είχα και εγώ έναν φίλο με "ματσό" μπαμπά που είχε amiga απο το '88 παρακαλώ (τότε ήταν και πανάκριβη...). Μιλάμε όποτε πήγαινα σπίτι του έφευγα με κατάθλιψη για μια βδομάδα! Δεν μπορούσα να ανοίξω το πράσινο Μonitor του amstrad για μέρες! Αν είχες εμπειρία μόνον από 8bit μηχανήματα της εποχής, κυριολεκτικά πάθαινες πολιτισμικο σοκ με την amiga... Οποιος δεν το είχε ζήσει δεν μπορεί να καταλάβει ρε παιδιά... Φανταστείτε να οδηγάτε μια ζωή yugo και να έρχεται μια μέρα κάποιος και να σας λέει "κάνε μια βόλτα με την Lamborghini μου"....
Να πούμε πάντως προς αποκατάσταση της αλήθειας ότι ο commodore 64 ήταν ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ home micro των '80's.Μπορεί να είχε "μόνο" 64k ram (ούτως ή άλλως και η cpu του amstrad ο θρυλικός z80 μόνο τα 64κ "έβλεπε" τα άλλα στο 90% των παιχνιδιών ήταν διακοσμιτικά....) αλλά ήταν σαφώς ανώτερος σε γραφικά και ήχο μιας και διέθετε custom chips για αυτά(κάτι σαν επιταχυντές να πουμε). Φαντάσου τον C64 σαν μια 8bit amiga και θα καταλάβεις.

Ανώνυμος είπε...

πω ρε φιλε γυρισα πολλα χρονια πισω... πολυ καλο το blog s